In het normaal zo rustige Belgische dorpje Vitrival begint de stilte te barsten. Wat begint met mysterieuze graffiti's in de vorm van een fallus groeit uit tot een reeks onverklaarbare zelfmoorden. Voor de twee dorpsagenten, die tevens neven van elkaar zijn, betekent het een abrupt einde aan hun zorgeloze routine van rondrijden, radio luisteren en het corrigeren van kleine overtredingen. Plots moeten ze zich verdiepen in de zielenroerselen van hun medebewoners – iets waar geen enkele politieopleiding hen op heeft voorbereid.
Vitrival, de droogkomische en subtiel melancholische speelfilm van Noëlle Bastin en Baptiste Bogaert, ging in première op het Internationaal Film Festival Rotterdam, waar hij werd geselecteerd voor de prestigieuze Tiger Competition. De film is geen klassieke whodunit of detectiveverhaal, maar eerder een ontwapenende en liefdevolle observatie van het leven in de periferie.